Jeugd en de Cazemierboerderij

Het begin

Vanaf het moment dat de CazemierBoerderij het terrein van Fredewalda werd, waren er ideeën over de inrichting en bestemming van de Boerderij en het erf. We moesten gaan nadenken over ons publiek. Voor wie wilden we er zijn? En wat wilden we hun bieden? Wat gingen wij de kinderen bieden? Van alle kanten hadden we al gehoord: "Je moet je onderscheiden. " Met de maquette moest dat lukken. Maar een kínd van deze tijd? Drukt die ademloos zijn neusje tegen het glas van de maquette? Droomt het daar weg naar de tijd dat de straten in Tolbert nog geen naam hadden en je een turf mee kreeg naar school om de kachel aan te houden? Nou, misschien een heel romantisch kind, maar de meesten zouden op zoek gaan naar het toetsenbord waarmee je de Drachtster Tram kon laten rijden en de lichtjes in de toren kon laten knipperen. We hebben het geprobeerd. Er is een heuse game ontworpen. De maquette in een driedimensionale wereld met als uitdaging de ontrafeling van de overval op de Melkfabriek aan de Feithsweg Piet de Vries schreef het verhaal. Daar lag het zeker niet aan. Maar helaas. De "Game" stierf een zachte dood. Nog voor een vroegwijs kindje het 'best wel gaaf'' kon noemen. Game over? Nee. We hadden geluk.

Het erfgoed educatie project ‘Tante van de Tijd’

De gemeente Leek was juist in die tijd bezig om het cultureel erfgoed binnen de gemeente bereikbaar te maken voor kinderen van de Basisscholen. Ze werd daarbij geholpen door het Museumhuis in Groningen en nog een aantal ondersteunende partners. Het project kreeg de naam: "Tante van de Tijd." We konden mee doen. Ons programma moest geschikt zijn voor de groepen 5 en 6. Er was subsidiegeld voor. Opeens stonden we in het rijtje van de Molen van Enumatil, Het Kerkhof van Midwolde, Anna Van Ewsum, Bram van Nienoord, het Joodse Schooltje en de Schelpengrot. Een heerlijke uitdaging. Maar wat was er cultureel aan ons? Waar lag onze kracht? Wij waren niet van adel. Hadden geen slaapkamers met geschilderde panelen. Ja, bedsteden, en een huuske op de deel zoals alle gewone mensen....! Maar dat wás het. Gewone mensen. Gewone kinderen. Daar zou het over gaan. Het zou gaan over het leven van gewone kinderen op de Boerderij en gewonen kinderen in Tolbert, De Petten, De Holm, zo'n honderd jaar geleden.

Spelen en Werken

Ik ben zelf opgegroeid op een Boerderij en ik weet dat bij boerenkinderen, spelen en werken heel dicht bij elkaar liggen. Dat je mee hielp was heel gewoon. Nu noem je het kinderarbeid, maar toen was een kind een goedkope kracht en klusjes deed je vaak spelenderwijs. Mijn idee was: Wát we ook met de kinderen gaan doen, het moet daar mee te maken hebben. Wat kinderen vroeger moesten doen, waarom zou een kind van nu dat niet kunnen? Sterker nog. Ze vinden het vast leuk om het ook eens te proberen. Er is een plan gemaakt. Er is een lesmethode ontwikkeld die educatief verantwoord is en historisch heel goed aansluit bij onze boerderij, de maquette en het dorp. Alle scholen zijn benaderd om mee te doen en we zijn begonnen.

Hedde en Gepke

Nu draaien we al een jaar mee. Honderden kinderen uit de gemeente Leek zijn op bezoek geweest in de Boerderij. Op school hebben ze dan al een week gewerkt over het verhaal van Hedde en Gepke. Dat zijn een broertje en een zusje. Ze zijn geboren op de Boerderij in Tolbert. Het verhaal begint, wanneer Hedde en Gepke wakker worden in hun bedstee....