Grafsymboliek in Tolbert

De duif, de roos, de lauwerkrans, de palmtak, het anker, een doodshoofd en de treurwilg, maar ook het kruis, het opengeslagen boek en biddende handen zijn slechts enkele voorbeelden van symbolen die aangebracht werden en worden op grafstenen. Met zo'n symbool wordt het graf versierd. Het geeft ook een uitdrukking aan bepaalde gedachten en ideeën. Een voorbeeld: het anker staat voor standvastigheid, vastberadenheid en trouw. Voor christenen geeft het ook de band met Christus weer.

Op het met de treurbeuk gesierde kerkhof van Tolbert zijn veel graven voorzien van een treurwilg. Deze boom staat voor verdriet en rouw. Dat zit natuurlijk al in het uiterlijk en de naam van de 'treurige' boom. De hangende takken staan symbool voor de tranenstroom die in de aarde verdwijnt. Het is een zeer oud symbool: al in de tijd van de Germanen dacht men dat in de onderwereld, het land van de doden, uitgestrekte wilgenbossen stonden waar de doodsgoden woonden. Er gaan nog meer bijzondere verhalen over de boom. Als iemand vroeger een hekel aan een ander had, was een knoop in een tak van een treurwilg leggen, voldoende om de ander de dood in te jagen: 'doodknopen'. Probeer nooit om zo'n knoop los te maken, want dan sterft de 'knopenlosmaker' zelf.