We kunnen ons heel goed voorstellen, dat tijdens de omwenteling van 1795 de overgrote meerderheid van Tolberts ingezetenen aanhanger was van het ‘Vrijheid, gelijkheid en broederschap’, want in heel Vredewold was eeuwenlang de heerschappij van Nienoords heren een belemmering geweest voor een gezonde ontwikkeling en het verkrijgen van een zekere welvaart.
De duif, de roos, de lauwerkrans, de palmtak, het anker, een doodshoofd en de treurwilg, maar ook het kruis, het opengeslagen boek en biddende handen zijn slechts enkele voorbeelden van symbolen die aangebracht werden en worden op grafstenen. Met zo'n symbool wordt het graf versierd. Het geeft ook een uitdrukking aan bepaalde gedachten en ideeën. Een voorbeeld: het anker staat voor standvastigheid, vastberadenheid en trouw. Voor christenen geeft het ook de band met Christus weer.
In de winter van 2008/2009 kon er dan eindelijk weer geschaatst worden op de ijsbaan van Tolbert. De ijsbaan is in 1912 gekocht door de IJsvereniging Tolbert. De IJsvereniging is in 1911 ontstaan door het samengaan van De IJsvlakte en De IJsclub en is één van de oudste verenigingen van Tolbert. De leden van het eerste bestuur waren de heren W. de Boer, J. Pik, R. Boonstra, W. Meek, J. Siersma en E. Waterbolk. Voordat de ijsbaan in het bezit van de IJsvereniging was, vonden de wedstrijden op de Tolbertervaart plaats.
Niets is Tolbert vreemd. Rond de jaarwisseling speelt zich in Tolbert vaak iets bijzonders af door middel van een goed doordachte oudejaarsstunt.
Wat zich daar bijna tweehonderd jaar geleden afspeelde, was geen stunt, maar puur criminaliteit. Wel is er een overeenkomst tussen de stunts en het vergrijp van toen, namelijk in beide gevallen kwamen er mensen (hetzij terecht of onterecht) achter slot en grendel. Maar waar ging het om tijdens de nieuwjaarsvisite van 1 op 2 januari 1804 in de gelagkamer ten huize van Casper Berents te Tolbert?
De rechterlijke archieven van het Westerkwartier vormen de basis voor deze column. Het past bij het thema van de Fredewaldamiddag: Tolberter cafés, herbergen, tapperijen in de breedste zin van het woord.
De eerste markten in Tolbert waren veemarkten. Zover als we terug konden gaan, werden er vanaf 1770 beestenmarkten gehouden in Tolbert. In de eeuw die volgde, werden markten van wisselende grootte gehouden, met name uit angst voor besmettelijke ziekten, zoals veepest, hielden veel boeren hun vee liever thuis. Erg veel dieren gingen er trouwens verloren door deze epidemieen.